枯禪胸底洗餘紛,一點虛明湛若存。剎剎塵塵成浄土,華華葉葉發靈根。無心頗肖雲爲潤,有照渾如月破昏。舒卷縱橫俱在我,箇人真得總持門。
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
擺除塵網縈纒累,占得壺天放曠身。世業文章俱拔萃,家傳清白恥求人。鼓琴顔巷貧而樂,褁飯桑門淡以親。聞說甑塵雖屢矣,不甘貸粟向諸鄰。