春烟晝白春草綠,春水溶溶曲江曲。吳宮梁苑盡灰飛,胡馬驕嘶銜苜蓿。蕭條南國閟春愁,章臺瑶室今茅屋。中原民庶被氈裘,萬室無人皆鼠伏。
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
https:///chapter/2705602/
/
二士醉藜杖,兩禪風袈裟。奇哉古無有,未覺欠孟嘉。天公亦喜我,催詩出微霞。賦罷迹已陳,憂樂如轉車。